■ مهم عمر است و زمان بخش عمومی

مهم "عمر" است و "زمان"، که محدود است و پایان می پذیرد.

شرایط مان هر چه که باشد، روزمان از 24ساعت و سال مان از 365 روز کاستی و فزونی نمی گیرد.

با هر میزان هوش، با هر مقام اجتماعی و با هر امکانات ، مهم آن است که "زمان" را چگونه صرف می کنیم؟

می توان با توان جسمی و زور بسیار هم در بازار باربر بود ، هم در وزنه برداری قهرمان!

با هر مقدار امکانات، هم می توان پی لذت بسیار خود بود، هم پی تأمین راحت دیگران!

با هر میزان هوش، هم می توان یک بازرگان موفق بود، هم یک عالم بسیاردان!

شاید هوش، خاستگاه اجتماعی و میزان برخورداری از امکانات را خیلی با اراده خود کسب نکرده باشیم، ولی "عمر"را با توجه به دارایی های فوق، با اراده خود می گذرانیم.